تحقیق زندگينامه حضرت يوسف (ع)

لقب:صدیق

معنای اسم:یعنی خواهد افزود.

پدر:یعقوب

مادر:راحیل

تاریخ ولادت:۳۵۵۶ سال بعد از هبوط آدم.

مدت عمر: ۱۲۰سال

بعثت:ان حضرت در مصر مبعوث گردید ومقام وزارت هم داشت.

محل دفن:جامع الخلیل واقع در کشور فلسطین.

نسب:یوس بن اسحاق بن ابراهیم خلیل ا…

تعداد فرزندان:آن حضرت ۲ پسر و۱ دخترداشت.

مختصری از زندگینامه:

حضرت یوسف(ع)از پیامبران بنی اسراعیل است که در بین النهرین متولد شد.علاقهی بیش از حد پدرش به وی موجب گردید، تابرادرانش نسبت به آن حضرت حسادت نشان دهند. روزی به بهانه گردش اورا ازپدر جدا ساخته ودر چاهی انداختند ووانمود ساختند که گرگ او را دریده است.ازقضا کاروانی که از آنجا میگذشت،به قصد بیرون آوردن آب،سطلی را به داخل چاه انداختند ویوسف از چاه بیرون آمد.سپس آنها وی رادر بازار برده فروشان،به(بو تیفار)عزیز مصر فروختند.زلیخا،همسر عزیز مصر شیفته وی شد،اما چون نتوانست،او راآلوده سازد نزد شوهرش بدگویی وی رانمود وآن حضرت رابه زندان افکندند.حضرت یوسف در زمینه تعبیر خواب تبحر داشت وهمین امر باعث گردید تا از زندان آزادشود وبه لطف خداوند به فرمانروایی مصر برسد.

فهرست سوره هایی که نام حضرت یوسف در آن ذکر شده:

انعام،یوسف،غافر

ابوالحسن علی الحسنی الندوی

قبل از هر چیز می خواهم محیطی را که این«دعوت» در آن صورت گرفته و جو و فضایی که آن را در بر گرفته، در اذهان شما زنده کنم، اما ابتدا ببینیم «یوسف» کیست؟او فرزند« حضرت یعقوب» فرزند«اسحاق» از فرزندان«حضرت ابراهیم(ع)» است که «ابوالانبیاء» و پیشوای توحید در زمان خود و بعد از آن است. و «یوسف» کسی است که «پیامبر اسلام(ص)» در مورد او فرمود:«الکریم ابن الکریم بن الکریم» او در اصالت خانوادگی، در ذکاوت و هوشیاری در نبوت و در شناخت خدای متعال و در اخلاق و رفتارش، بزرگوار و ریشه دار است…

شیوه ی شگفت انگیز دعوت حضرت یوسف(ع)

ابوالحسن علی الحسنی الندوی

دعوت «حضرت یوسف(ع)» که در سوره ی یوسف آمده است.خداوند می فرماید:

(وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ …) یوسف/36 -41

« دو جوان همراه یوسف زندانی شدند، یکی از آن دو گفت: من در خواب دیدم که (انگور برای) شراب می فشارم، و دیگری گفت: من در خواب دیدم که نان بر سر دارم و پرندگان از آن می خورند! (ای یوسف) ما را از تعبیر آن آگاه کن که تو را از زمره ی نیکوکاران می بینم.(یوسف) گفت:پیش از آنکه جیره ی غذایی شما به شما برسد، شما را از تعبیر خوابتان آگاه خواهم ساخت. این که به شما می گویم، از چیزهایی است که پروردگارم به من آموخته است، چرا که من از کیش گروهی دست کشیده ام که به خدا نمی گروند و به روز بازپسین ایمان ندارند. و من از آیین پدران و نیاکان خود ابراهیم و اسحاق و یعقوب پیروی کرده ام، ما (انبیا) را نسزد که چیزی را شریک خدا گردانیم این (توحید) لطف خداست در حق ما و در حق همه ی مردمان اما بیشتر مردم سپاسگزاری نمی کنند. ای دوستان زندانی من! آیا خدایان پراکنده بهترند یا خدای یگانه ی چیره، این معبودهایی که غیر از خدا می پرستید، چیزی جز اسمهائی( بی مسمی) نیست که شما و پدرانتان آن ها را خدا نامیده اید، خداوند حجت و برهانی برای آن ها، نازل نکرده است، فرمانروایی از آن خداست و بس. خدا دستور داده که جز او را نپرستید، این است دین راست و ثابت اما بیشتر مردم نمی دانند. ای دوستان زندانی من! اما یکی از شما، به سرور خود شراب می دهد و اما دیگری، به دار آویخته می شود و پرندگان از (گوشت) سر او می خورد، این چیزی است که از من درباره ی آن نظر خواستید و قطعی و حتمی است».